Καταδίκη πολίτη για αποστολή δύο μηνυμάτων σε φίλο υπερ τρομοκρατικής οργάνωσης. Παραβίαση ελευθερίας της έκφρασης
ΑΠΟΦΑΣΗ
SÜER κατά Τουρκίας της 29-09-2020 (αριθ. προσφ. 77711/11)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Ελευθερία της έκφρασης. Αποστολή μηνυμάτων σε φίλο υπερ τρομοκρατικής οργάνωσης.
Ο προσφεύγων κατηγορήθηκε για προπαγάνδα υπέρ της τρομοκρατικής οργάνωσης ΡΚΚ επειδή έστειλε δύο μηνύματα σε φίλο, που την επευφημούσαν. Καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 10 μηνών με αναστολή. Άσκησε καταγγελία για παραβίαση της ελευθερίας της έκφρασης.
Το Στρασβούργο διαπίστωσε οι Τουρκικές αρχές δεν παρείχαν επαρκείς εξηγήσεις κατά πόσο τα δύο μηνύματα, λαμβάνοντας υπόψη το περιεχόμενό τους, θα μπορούσαν να θεωρηθούν ότι υποκινούσαν χρήση βίας, ένοπλης αντίστασης ή εξέγερσης, ή ότι συνιστούν ρητορική μίσους.
Έτσι έκρινε ότι οι εθνικές αρχές δεν επέτυχαν δίκαιη ισορροπία μεταξύ του δικαιώματος της ελευθερίας της έκφρασης και της προστασίας της δημόσιας ασφάλειας και διαπίστωσε παραβίαση της ελευθερίας της έκφρασης (άρθρο 10 της ΕΣΔΑ).
ΔΙΑΤΑΞΗ
Άρθρο 10
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ
Ο προσφεύγων γεννήθηκε το 1975. Κρατούνταν σε κατάστημα κράτησης στη Σμύρνη την ημερομηνία κατάθεσης της προσφυγής.
Με κατηγορία που αποδόθηκε στις 12 Ιουνίου 2008, ο εισαγγελέας άσκησε ποινική δίωξη κατά του προσφεύγοντα για προπαγάνδα υπέρ της τρομοκρατικής οργάνωσης του ΡΚΚ λόγω δύο μηνυμάτων, τα οποία φέρεται να έστειλε από το κινητό του τηλέφωνο, με σκοπό να προωθήσει την ιδεολογία και να προβεί σε προπαγάνδα υπέρ της οργάνωσης αυτής (Εργατικό Κόμμα Κουρδιστάν, χαρακτηρίζεται δε ως παράνομη ένοπλη οργάνωση).
Στις 15 Ιουνίου 2010, το Κακουργιοδικείο της Σμύρνης έκρινε τον προσφεύγοντα ένοχο για το φερόμενο αδίκημα και τον καταδίκασε σε 10 μήνες φυλάκιση σύμφωνα με το άρθρο 7 § 2 του Ν. 3713. Σημείωσε εν προκειμένω ότι ο προσφεύγων είχε στείλει μέσω του κινητού του τηλεφώνου δύο μηνύματα κειμένου με το ακόλουθο περιεχόμενο: «Το πάθος μας είναι Çiya, η καρδιά μας είναι Apo, η ψυχή μας είναι τα βουνά, η ελπίδα μας είναι οι αντάρτες, η αγάπη μας είναι Aşiti , η αγάπη μας είναι Birati, Rojame azadi nevroza et Pirozbe ». Έκρινε ότι αυτά τα μηνύματα επαινούσαν τον αρχηγό του PKK, περιγράφοντας τους μαχητές αυτής της οργάνωσης ως αντάρτες και τόνισε ότι οι τελευταίοι έφεραν την ελπίδα για τον αγώνα. Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο προσφεύγων στέλνοντας αυτά τα μηνύματα σε άλλα άτομα, είχε με πραγματοποιήσει με πρόθεση προπαγάνδα υπέρ του ΡΚΚ.
Στις 14 Απριλίου 2011, το Ακυρωτικό Δικαστήριο, μετά από αίτημα αναίρεσης του κατέθεσε ο προσφεύγων επικύρωσε την απόφαση του Κακουργιοδικείου.
Στις 25 Ιουλίου 2012, το Κακουργιοδικείο, σημειώνοντας την έναρξη ισχύος του Ν. 6352, αποφάσισε, κατ’ εφαρμογή του προσωρινού άρθρου 1, να αναστείλει την εκτέλεση της ποινής που επιβλήθηκε στον προσφεύγοντα για περίοδο 3 ετών, προτού ο τελευταίος αρχίσει να εκτίει την ποινή αυτή.
ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…
Το Δικαστήριο σημείωσε ότι, στην παρούσα περίπτωση, ο προσφεύγων καταδικάστηκε σε φυλάκιση 10 μηνών, ενώ στη συνέχεια του χορηγήθηκε αναστολή εκτέλεσης της ποινής, λόγω δύο μηνυμάτων που στάλθηκαν μέσω του κινητού τηλεφώνου του.
Θεώρησε ότι, ενόψει του αποτρεπτικού αποτελέσματος που ενδέχεται να έχει προκαλέσει η ποινική διαδικασία κατά του προσφεύγοντος, η οποία διήρκεσε περίπου δύο έτη και δέκα μήνες, η ποινή φυλάκισης των δέκα μηνών που του επιβλήθηκε εναντίον του, καθώς και η απόφαση αναστολής της εκτέλεσης της ποινής, η οποία υπέβαλε τον ενδιαφερόμενο σε περίοδο αναστολής τριών ετών, ισοδυναμούσαν με παρέμβαση στην άσκηση του δικαιώματος της ελευθερίας της έκφρασης από τον προσφεύγοντα.
Στη συνέχεια, παρατήρησε ότι δεν αμφισβητείται μεταξύ των μερών ότι αυτή η παρέμβαση προβλέπονταν από το νόμο, πιο συγκεκριμένα από το άρθρο 7 § 2 του Ν. 3713, και ότι επιδίωξε νόμιμους στόχους σύμφωνα με το άρθρο 10 παρ. 2 της Σύμβασης, δηλαδή την προστασία της εθνικής ασφάλειας και της εδαφικής ακεραιότητας, τη διαφύλαξη της δημόσιας ασφάλειας και την πρόληψη του εγκλήματος.
Όσον αφορά την αναγκαιότητα της παρέμβασης, το Δικαστήριο υπενθύμισε τις αρχές που απορρέουν από τη νομολογία του σχετικά με την ελευθερία της έκφρασης, οι οποίες συνοψίζονται ιδίως στην απόφαση Bédat κατά Ελβετίας ([GC], αρ. 56925/08, § 48, 29 Μαρτίου 2016) και Faruk Temel κατά Τουρκίας (αρ.16853 / 05, §§ 53-57, 1 Φεβρουαρίου 2011). Θεώρησε ότι, προκειμένου να εκτιμηθεί αν η «αναγκαιότητα» της παραβίασης του δικαιώματος της ελευθερίας της έκφρασης του προσφεύγοντος αποδεικνύεται πειστικά στην παρούσα υπόθεση, έπρεπε, σύμφωνα με τη νομολογία του, να προσδιοριστεί πρωτίστως υπό το πρίσμα των λόγων που έδωσαν τα τουρκικά δικαστήρια προς υποστήριξη της καταδίκης του.
Αναλύοντας την απόφαση του Κακουργιοδικείου, σημείωσε ότι το δικαστήριο αυτό, αφού συσχέτισε το περιεχόμενο των δύο μηνυμάτων με το πρόσωπο του προσφεύγοντος, θεώρησε ότι αυτά τα μηνύματα επαινούσαν τον αρχηγό της οργάνωσης PKK, περιγράφοντας τους αγωνιστές αυτής της οργάνωσης ως αντάρτες και τονίζοντας ότι οι τελευταίοι παρείχαν ελπίδα και ότι η αποστολή των εν λόγω μηνυμάτων αποτελούσε προπαγάνδα υπέρ του PKK. Σημείωσε σχετικά ότι η απόφαση δεν παρείχε επαρκείς εξηγήσεις ως προς το εάν αυτά τα SMS, τα οποία αποστάλθηκαν μόνο σε δύο παραλήπτες μέσω του κινητού τηλεφώνου του προσφεύγοντος, λαμβάνοντας υπόψη το περιεχόμενό τους, θα μπορούσαν να θεωρηθούν ότι υποκινούσαν χρήση βίας, ένοπλης αντίστασης ή εξέγερσης, ή ότι συνιστούν ρητορική μίσους . Κατά συνέπεια, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι, υπό τις περιστάσεις της υπόθεσης, με την καταδίκη του προσφεύγοντος για άσκηση προπαγάνδας υπέρ μιας τρομοκρατικής οργάνωσης, οι εθνικές αρχές δεν επέτυχαν δίκαιη ισορροπία και δεν ενέργησαν σύμφωνα με τα κριτήρια που καθορίστηκαν από τη νομολογία του μεταξύ του δικαιώματος της ελευθερίας έκφρασης του προσφεύγοντος και των επιδιωκόμενων νόμιμων στόχων.
Υπό το φως των ανωτέρω, το Δικαστήριο εκτίμησε ότι η κυβέρνηση δεν απέδειξε ότι οι λόγοι που έδωσαν οι εθνικές αρχές για να δικαιολογήσουν το μέτρο ήταν σχετικοί και επαρκείς και ότι ήταν απαραίτητοι σε μια δημοκρατική κοινωνία.
Το ΕΔΔΑ διαπίστωσε παραβίαση της ελευθερίας της έκφρασης (άρθρο 10 της Σύμβασης).
Δίκαιη ικανοποίηση: Το Στρασβούργο επιδίκασε ποσό 2.000 ευρώ για ηθική βλάβη (επιμέλεια echrcaselaw.com).
