Δικαίωμα στην κληρονομική μερίδα έχουν και παιδιά εκτός γάμου
ΑΠΟΦΑΣΗ
Wolter και Sarfert κατά Γερμανίας της 14.12.2017 (αρ. προσφ. 59752/13 και 66277/13)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Κληρονόμοι. Εθνική νομοθεσία σύμφωνα με την οποία τα παιδιά που γεννήθηκαν εκτός γάμου πριν από το 1949, δεν έχουν κανένα κληρονομικό δικαίωμα. Διάκριση ανάμεσα στα παιδιά που γεννήθηκαν εκτός γάμου και εντός γάμου. Παραβίαση της απαγόρευσης διάκρισης σε συνδυασμό με παραβίαση του δικαιώματος προστασίας της ιδιοκτησίας.
ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Άρθρο 14
Άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ
Η υπόθεση αφορά το ζήτημα των δικαιωμάτων κληρονομιάς των παιδιών που γεννιούνται εκτός γάμου.
Οι προσφεύγοντες, Rolf Wolter και Jürgen Sarfert, είναι Γερμανοί υπήκοοι που γεννήθηκαν το 1943 και 1940 και ζουν στην Κολωνία και τη Στουτγάρδη, αντίστοιχα. Και οι δύο γεννήθηκαν εκτός γάμου από διάφορους γονείς.
Μετά το θάνατο των βιολογικών πατέρων τους, οι προσφεύγοντες ζήτησαν να αναγνωριστούν ως κληρονόμοι της ακίνητης περιουσίας του πατέρα τους. Εντούτοις, η γερμανική νομοθεσία που ίσχυε εκείνη την περίοδο αναφέρει ότι τα παιδιά που γεννήθηκαν εκτός γάμου πριν από την 1η Ιουλίου 1949 δεν είχαν δικαίωμα να κληρονομήσουν. Συνεπώς, τα γερμανικά δικαστήρια απέρριψαν τις αιτήσεις των προσφευγόντων. Άσκησαν τελικά προσφυγή ενώπιον του Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου, το οποίο επίσης απέρριψε τις αξιώσεις τους. Το δικαστήριο σημείωσε ότι μετά την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στην υπόθεση Brauer κατά Γερμανίας (αριθ. 3545/04 της 28ης Μαΐου 2009), ο Γερμανός νομοθέτης είχε τροποποιήσεις το νόμο, έτσι ώστε η διαφορά στα δικαιώματα κληρονομιάς μεταξύ των παιδιών που γεννήθηκαν εκτός γάμου πριν και μετά το 1949 είχε ακυρωθεί σε περιπτώσεις που ο αποθανών είχε πεθάνει μετά τις 28 Μαΐου του 2009. Ωστόσο, όταν ο αποθανών είχε πεθάνει πριν από τις 28 Μαΐου 2009, η διαφορά παρέμεινε εν ισχύ. Δεδομένου ότι οι πατέρες και των δύο προσφευγόντων είχαν πεθάνει πριν από την ημερομηνία αυτή, η διαφορά υφίστατο και οι προσφεύγοντες δεν είχαν δικαίωμα να κληρονομήσουν. Το δικαστήριο έκρινε ότι δεν ήταν δυνατή η αναδρομική εφαρμογή της νομοθετικής αλλαγής πριν από την ημερομηνία λόγω της ανάγκης διατήρησης της ασφάλειας δικαίου.
Βασιζόμενοι ιδίως στο άρθρο 14 (απαγόρευση των διακρίσεων) σε συνδυασμό με το άρθρο 1 του πρωτοκόλλου αριθ. 1 (προστασία της περιουσίας), οι προσφεύγοντες κατήγγειλαν ότι οι αποφάσεις των γερμανικών δικαστηρίων σήμαιναν ότι είχαν υποστεί διάκριση ως παιδιά που γεννήθηκαν εκτός γάμου σε σύγκριση με τα παιδιά που γεννήθηκαν εντός γάμου.
ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ….
Στην κύρια απόφασή του επί της ουσίας της 23ης Μαρτίου 2017, το Δικαστήριο διαπίστωσε παραβίαση του άρθρου 14 σε συνδυασμό με το άρθρο 1 του Πρώτου Πρωτοκόλλου, τόσο για τον κ. Wolter όσο και για τον κ. Sarfert.
Ο κ. Wolter δεν υπέβαλε καμία αξίωση όσον αφορά την ηθική βλάβη. Το Δικαστήριο του απένειμε 5.000 ευρώ για δικαστικές δαπάνες και έξοδα. Όσον αφορά τον κ. Sarfert, το Δικαστήριο έκρινε ότι το ζήτημα της εφαρμογής του άρθρου 41 (δίκαιη ικανοποίηση) της Σύμβασης δεν ήταν έτοιμο προς εξέταση και επιφυλάχτηκε για εξέταση αργότερα.
Λαμβάνοντας υπόψη τη φιλική διευθέτηση που επετεύχθη μεταξύ της γερμανικής κυβέρνησης και του κ. Sarfert, το Δικαστήριο αποφάσισε να διαγράψει την προσφυγή από τον κατάλογο των υποθέσεων του, αναφορικά με το άρθρο 41 (δίκαιη ικανοποίηση)(επιμέλεια echrcaselaw.com).
