Η διδασκαλία της κουρδικής γλώσσας και το δικαίωμα στην εκπαίδευση
ΑΠΟΦΑΣΗ
Çölgeçen κ.α. κατά Τουρκίας της 12.12.2017 (αρ. 50124/07, 53082/07, 53865/07, 399/08, 776/08, 1931/08, 2213/08 και 2953/08)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Διαγραφή φοιτητών από τουρκικά πανεπιστήμια λόγω της επιθυμίας τους να παρακολουθήσουν μαθήματα κουρδικής γλώσσας. Πειθαρχικές κυρώσεις εναντίον των φοιτητών. Επανάκτηση της φοιτητικής ιδιότητας, χωρίς χορήγηση αποζημίωσης. Παραβίαση του δικαιώματος στην εκπαίδευση.
ΔΙΑΤΑΞΗ
άρθρο 2 Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ
Η υπόθεση αφορούσε επτά Τούρκους φοιτητές οι οποίοι είτε είχαν διαγραφεί, είτε είχε ανασταλεί η φοίτησή τους στο πανεπιστήμιο αφ’ ότου ζήτησαν να παρακολουθήσουν μαθήματα κουρδικής γλώσσας.
Το 2001, οι προσφεύγοντες, επτά Τούρκοι υπήκοοι κουρδικής καταγωγής, οι οποίοι φοιτούσαν στο Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης, ζήτησαν να παρακολουθήσουν μαθήματα κουρδικής γλώσσας ως μάθημα επιλογής.
Το πανεπιστήμιο κίνησε πειθαρχικές έρευνες εναντίον τους και το Φεβρουάριο του 2002 τους διέγραψε από το πανεπιστήμιο ή ανέστειλε τη φοίτησή τους. Ωστόσο, αυτές οι πειθαρχικές κυρώσεις ανεστάλησαν λίγους μήνες αργότερα εν αναμονή της διοικητικής διαδικασίας που είχαν κινήσει οι προσφεύγοντες. Όλοι αυτοί επανεντάχτηκαν στις αντίστοιχες σχολές τους και τους επετράπη να λάβουν μέρος στις εξετάσεις που είχαν χάσει. Όλοι εκτός από έναν από τους σπουδαστές, αποφοίτησαν από το 2003 έως το 2007.
Εν τω μεταξύ, το Δεκέμβριο του 2002 τα διοικητικά δικαστήρια ακύρωσαν τις πειθαρχικές κυρώσεις κατά των προσφευγόντων για τον λόγο ότι ήταν παράνομες. Τα δικαστήρια διαπίστωσαν ειδικότερα ότι ούτε ο τρόπος με τον οποίο αιτήθηκαν τη δημιουργία μαθήματος, ούτε η μορφή με την οποία είχαν εκφραστεί δικαιολογούσε τέτοιες κυρώσεις.
Οι προσφεύγοντες στη συνέχεια υπέβαλαν αιτήματα αποζημιώσεως ενώπιον των διοικητικών δικαστηρίων, χωρίς επιτυχία. Τα δικαστήρια απέρριψαν ουσιαστικά τους ισχυρισμούς τους επειδή έκριναν ότι οι πανεπιστημιακές αρχές επέτρεψαν στους φοιτητές να συμμετάσχουν στις εξετάσεις, αντισταθμίζοντας έτσι το γεγονός ότι δεν έλαβαν μέρος στις προηγούμενες εξετάσεις λόγω της αναστολής ή διαγραφή τους.
Βασιζόμενοι ιδίως στο άρθρο 2 του Πρώτου Πρωτοκόλλου (δικαίωμα στην εκπαίδευση), οι προσφεύγοντες κατήγγειλαν ότι η αποβολή τους από το πανεπιστήμιο λόγω της επιθυμίας τους να συμμετάσχουν και να δημιουργηθεί τμήμα εκμάθησης κουρδικής γλώσσας αποτελούσε υπερβολική απάντηση εκ μέρους των αρχών.
Οι προσφεύγοντες είναι οι Mehmet Halit Çölgeçen, Mürsel Bek, Übeyt Salim, Yavuz Uçak, Mustafa Çalışkan, Münür Ay, Ruken Buket Iσık και Ali Turğay. Γεννήθηκαν το 1977, 1978, 1977, 1981, 1981, 1980, 1982 και 1980 αντίστοιχα. Ζούσαν στο Χάκκαρι (κ. Çölgeçen), στον Bingöl (Bek), στην Κωνσταντινούπολη (Κ. Salim, Uçak, Çalışkan και Turğay), Diyarbakır (Ay) και στο Muş (Ms Iσık) την περίοδο που προσέφυγαν στο Δικαστήριο.
ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ….
Παραβίαση του άρθρου 2 του Πρώτου Πρωτοκόλλου λόγω των πειθαρχικών κυρώσεων που επιβλήθηκαν στους προσφεύγοντες.
Δίκαιη ικανοποίηση: 1.500 ευρώ για κάθε προσφεύγοντα για ηθική βλάβη (επιμέλεια echrcaselaw.com).
