H συμμετοχή και γνωμοδότηση εισαγγελέα σε αστική δίκη δεν παραβίασε τη δίκαιη δίκη

ΑΠΟΦΑΣΗ

Kramareva κατά Ρωσίας της 01.02.2022 (αρ. προσφ. 4418/18)

Βλ. εδώ

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Συμμετοχή εισαγγελέα σε δημόσια συνεδρίαση αστικής υπόθεσης. Αρχή της κατ’ αντιμωλία διαδικασίας. Δίκαιη δίκη.

Η προσφεύγουσα εργαζόταν με μερική απασχόληση στην κρατική εταιρεία Mosecostroy. Τον Ιούλιο του 2016 η εταιρεία κατήγγειλε την σύμβαση εργασίας της με το σκεπτικό ότι είχε προσληφθεί άλλος υπάλληλος για την εκτέλεση των ιδίων καθηκόντων με καθεστώς πλήρους απασχόλησης, σύμφωνα με το άρθρο 288 του Εργατικού Κώδικα.

Η προσφεύγουσα άσκησε αγωγή κατά της εταιρείας ζητώντας, πρώτον, να κηρύξει παράνομη τη λύση της σύμβασης εργασίας της και να προσληφθεί εκ νέου, δεύτερον να της επιδικάσει αποζημίωση για διαφυγόντα κέρδη και ηθική βλάβη και, τρίτον, να διατάξει την εταιρεία να της παράσχει αντίγραφα ορισμένων εγγράφων που σχετίζονται με την εργασία της.

Στις 11 Οκτωβρίου 2016, το Επαρχιακό Δικαστήριο δέχθηκε εν μέρει την αγωγή της προσφεύγουσας. Διέταξε την εταιρεία να της παράσχει αντίγραφα των εγγράφων που σχετίζονται με την εργασία της και της επιδίκασε αποζημίωση για ηθική βλάβη. Διαπιστώνοντας ότι η καταγγελία της σύμβασης εργασίας της προσφεύγουσας ήταν νόμιμη σύμφωνα με το άρθρο 288 του Εργατικού Κώδικα και ότι είχε τηρηθεί η σχετική διαδικασία καταγγελίας, απέρριψε τις υπόλοιπες αξιώσεις της.

Η προσφεύγουσα κατήγγειλε το γεγονός ότι κατά την ακροαματική διαδικασία, και ενώ επρόκειτο για αστική υπόθεση, παρίστατο και εισαγγελέας, ο οποίος μάλιστα γνωμοδότησε.

Επικαλούμενη το άρθρο 6 § 1 (δικαίωμα σε δίκαιη ακρόαση) υποστήριξε ότι η δίκαιη ισορροπία μεταξύ των μερών δεν είχε τηρηθεί στη διαδικασία.

Το Δικαστήριο του Στρασβούργου σημείωσε ότι η νομολογία του προβλέπει διάφορα «μοντέλα» εισαγγελικής παρέμβασης σε αστικής φύσης υποθέσεις, καθόσον σε αυτές ο εισαγγελέας δεν έχει ειδικές εξουσίες ούτε συμμετέχει στις διαβουλεύσεις των δικαστηρίων. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο εισαγγελέας είχε γνωμοδοτήσει ότι η αξίωση επαναπρόσληψης της προσφεύγουσας έπρεπε να απορριφθεί ως στερούμενη βάσης στο εσωτερικό δίκαιο. Τίποτα δεν αποδείκνυε ότι με αυτόν τον τρόπο ο εισαγγελέας είχε ενεργήσει ως αντίπαλος της προσφεύγουσας στη διαδικασία ή ότι ενήργησε πέρα από τον θεμιτό σκοπό της διασφάλισης του δημοσίου συμφέροντος. Επιπλέον, σύμφωνα με την αρχή της κατ’ αντιμωλία διαδικασίας, η γνώμη του εισαγγελέα είχε δημοσιοποιηθεί και καταγραφεί, τα μέρη γνώριζαν το περιεχόμενό της και, νομικά και πρακτικά, είχαν πραγματική ευκαιρία να υποβάλουν παρατηρήσεις ως απάντηση σε αυτή.

Το ΕΔΔΑ δεν διαπίστωσε παραβίαση του δικαιώματος σε δίκαιη δίκη (άρθρο 6 § 1) της ΕΣΔΑ.

ΔΙΑΤΑΞΗ

Άρθρο 6 παρ. 1

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

Η προσφεύγουσα, Anastasiya Olegovna Kramareva, είναι υπήκοος Ρωσίας που γεννήθηκε το 1990 και ζει στο Λιουμπέρτσι. Από τις 13 Νοεμβρίου 2015, εργαζόταν με καθεστώς μερικής απασχόλησης στην κρατική εταιρεία Mosecostroy («η εταιρεία»).

Στις 7 Ιουλίου 2016 η εταιρεία κατήγγειλε τη σύμβαση εργασίας της προσφεύγουσας με την αιτιολογία ότι ένας άλλος υπάλληλος είχε προσληφθεί για να εκτελεί τα ίδια καθήκοντα με πλήρη απασχόληση, σύμφωνα με το άρθρο 288 του Εργατικού Κώδικα.

Σε απροσδιόριστη ημερομηνία, η προσφεύγουσα κατέθεσε αγωγή κατά της εταιρείας ενώπιον του Περιφερειακού Δικαστηρίου Preobrazhensky της Μόσχας. Ζήτησε από το δικαστήριο, πρώτον, να κηρύξει παράνομη τη λύση της σύμβασης εργασίας της και να προσληφθεί εκ νέου, δεύτερον να της επιδικάσει αποζημίωση για διαφυγόντα κέρδη και ηθική βλάβη και, τρίτον, να διατάξει την εταιρεία να της παράσχει αντίγραφα ορισμένων εγγράφων που σχετίζονται με την εργασία της.

Στο ακροατήριο παρέστησαν οι εκπρόσωποι της προσφεύγουσας, της εταιρείας και της ιδιωτικής εταιρείας Μ., οι οποίοι κατέθεσαν τις προτάσεις τους στο δικαστήριο. Στο ακροατήριο παραστάθηκε και εισαγγελέας. Στο τέλος της ακροαματικής διαδικασίας, ο εισαγγελέας γνωμοδότησε ότι οι αξιώσεις της προσφεύγουσας πρέπει να γίνουν δεκτές όσον αφορά την υποχρέωση της εταιρείας να της παράσχει αντίγραφα των εγγράφων και ότι οι υπόλοιπες αξιώσεις της πρέπει να απορριφθούν.

Κατόπιν της γνωμοδότησης του εισαγγελέα, οι διάδικοι ανέπτυξαν προφορικά τις απόψεις τους. Η προσφεύγουσα ζήτησε να γίνουν δεκτά τα αιτήματά της, χωρίς να αναφέρεται συγκεκριμένα στις παρατηρήσεις του εισαγγελέα. Η εναγομένη εταιρεία ζήτησε να απορριφθούν πλήρως οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας και εξέφρασε επίσης αντίρρηση για το μέρος της γνώμης του εισαγγελέα που έκανε εν μέρει δεκτούς τους ισχυρισμούς της ενάγουσας.

Στις 11 Οκτωβρίου 2016, το Επαρχιακό Δικαστήριο δέχθηκε εν μέρει τις αξιώσεις της προσφεύγουσας. Διέταξε την εταιρεία να της παράσχει αντίγραφα των εγγράφων που σχετίζονται με την εργασία της και της επιδίκασε αποζημίωση για ηθική βλάβη. Διαπιστώνοντας ότι η καταγγελία της σύμβασης εργασίας της προσφεύγουσας ήταν νόμιμη σύμφωνα με το άρθρο 288 του Εργατικού Κώδικα και ότι είχε τηρηθεί η σχετική διαδικασία καταγγελίας, απέρριψε τις υπόλοιπες αξιώσεις της προσφεύγουσας.

Η προσφεύγουσα άσκησε έφεση. Στην έφεσή της δεν προέβαλε κανένα επιχείρημα σχετικά με τη συμμετοχή του εισαγγελέα στη διαδικασία.

Κατά την ακροαματική διαδικασία της έφεσης, η προσφεύγουσα και ο πληρεξούσιος δικηγόρος που την εκπροσωπούσε επέμειναν στους ισχυρισμούς τους, ενώ ο εκπρόσωπος της εταιρείας αντιτάχθηκε στην έφεση της προσφεύγουσας. Ο εισαγγελέας συντάχθηκε με την απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου. Δεν υπάρχουν στοιχεία ότι τα μέρη υπέβαλαν σχόλια ως απάντηση στη γνώμη του εισαγγελέα. Τα ασκηθέντα ένδικα μέσα απορρίφθηκαν.

ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…

Άρθρο 6 § 1

Η προσφυγή της προσφεύγουσας είχε ως κεντρικό γεγονός την συμμετοχή του εισαγγελέα στην αστική διαδικασία.

Το Δικαστήριο του Στρασβούργου σημείωσε την ύπαρξη διαφόρων προσεγγίσεων για την εξέταση του ζητήματος αυτού στη νομολογία, καθώς και την ποικιλία μοντέλων εισαγγελικής συμμετοχής σε αστικές διαδικασίες σε όλη την Ευρώπη. Οι υπάρχουσες προσεγγίσεις δεν ήταν ούτε ασυμβίβαστες, ούτε απαιτούσαν γενική δήλωση της συμβατότητας οποιουδήποτε μοντέλου εισαγγελικής παρέμβασης σε αστικές υποθέσεις με τις απαιτήσεις του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ.

Το ρωσικό αστικό δικονομικό δίκαιο παρείχε στα μέρη την ευκαιρία να υποβάλουν γραπτές ή προφορικές παρατηρήσεις μετά την παρέμβαση του εισαγγελέα στη διαδικασία. Σύμφωνα με το ρωσικό εσωτερικό δίκαιο, ο εισαγγελέας είναι ανεξάρτητος λειτουργός με νομική πείρα και η συμμετοχή του σε ορισμένες κατηγορίες αστικών υποθέσεων προβλεπόταν από το νόμο, εφόσον το απαιτούσε η προστασία των πολιτικών δικαιωμάτων και των έννομων συμφερόντων της κοινωνίας ή του κράτους. Η γνώμη του εισαγγελέα δεν μπορούσε να προκαθορίσει τη θέση ενός δικαστηρίου σε μια υπόθεση και η συμμετοχή του δεν εμπόδισε τα μέρη να ασκήσουν πλήρως τα δικαιώματά τους, δεν διατάραξε την ισορροπία μεταξύ των διαδίκων ούτε παραβίασε την αρχή της κατ’ αντιμωλία διαδικασίας. Οι εισαγγελείς δεν έχουν ειδικές εξουσίες σε αστικές διαδικασίες, δεν παρευρίσκονται στις διαβουλεύσεις των δικαστηρίων και οι απόψεις τους είναι δημόσιες και ανοιχτές σε παρατηρήσεις από τους διαδίκους.

Στην παρούσα υπόθεση, ήταν καταλληλότερο να ακολουθηθεί η προσέγγιση που απορρέει από τις γενικές αρχές που είναι κοινές στη νομολογία του ΕΔΔΑ σχετικά με τη συμμετοχή ανεξάρτητων νομικών σε αστικές διαδικασίες, υπό το φως των ειδικών εκτιμήσεων που είχαν προηγουμένως εντοπιστεί σε ρωσικές υποθέσεις. Ως εκ τούτου, το Δικαστήριο έπρεπε να εξακριβώσει εάν, ενόψει της συμμετοχής του εισαγγελέα, οι αρχές της ισότητας των όπλων και της κατ’ αντιμωλία διαδικασίας είχαν διαφυλαχθεί επαρκώς στην υπό κρίση υπόθεση και, επομένως, η «δίκαιη ισορροπία» που θα έπρεπε να επικρατεί μεταξύ των μερών είχε επιτευχθεί.

Στην προκειμένη περίπτωση, ο εισαγγελέας είχε γνωμοδοτήσει ότι η αξίωση επαναπρόσληψης της προσφεύγουσας έπρεπε να απορριφθεί ως στερούμενη νόμιμης βάσης. Τίποτα δεν αποδείκνυε ότι με αυτόν τον τρόπο ο εισαγγελέας είχε ενεργήσει ως αντίπαλος της προσφεύγουσας στη διαδικασία ή ότι ενήργησε πέρα από τον θεμιτό σκοπό της διασφάλισης του δημοσίου συμφέροντος. Το επιχείρημα της προσφεύγουσας ότι η γνώμη του εισαγγελέα είχε αδικαιολόγητα επηρεάσει τα δικαστήρια, ότι είχε βαρύνουσα σημασία μεγαλύτερη ​​από τις παρατηρήσεις των διαδίκων μερών και ότι τα δικαστήρια είχαν δεσμευτεί από αυτή τη γνώμη, ήταν καθαρή εικασία και δεν υποστηρίχθηκε από καμία συγκεκριμένη και απτή απόδειξη. Τα επιχειρήματα αυτά δεν είχαν υποστηριχθεί ούτε από κάποια αναφορά σε σχετικές νομικές διατάξεις. Επομένως, δεν υπήρχε λόγος να συναχθεί οποιαδήποτε απόκλιση από την αρχή της ισότητας των όπλων στην παρούσα υπόθεση. Επιπλέον, σύμφωνα με την αρχή της κατ’ αντιμωλία διαδικασίας, η γνώμη του εισαγγελέα είχε δημοσιοποιηθεί και καταγραφεί, τα μέρη γνώριζαν το περιεχόμενό της και, νομικά και πρακτικά, είχαν πραγματική ευκαιρία να υποβάλουν παρατηρήσεις ως απάντηση σε αυτή.

Ελλείψει περαιτέρω επιχειρημάτων από την προσφεύγουσα δεν υπήρχε λόγος να συναχθεί το συμπέρασμα ότι η γνώμη του εισαγγελέα επηρέασε αδικαιολόγητα την απόφαση των δικαστηρίων, ότι εμπόδισε την προσφεύγουσα να υπερασπιστεί την θέση της ή ότι με άλλο τρόπο διατάραξε τη δίκαιη ισορροπία και την ισότητα μεταξύ των διαδίκων.

Επομένως το ΕΔΔΑ δεν διαπίστωσε καμία παραβίαση της δίκαιης δίκης (επιμέλεια: echrcaselaw.com)


ECHRCaseLaw
Close Popup

Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε καλύτερη εμπειρία στο διαδίκτυο. Συμφωνώντας, αποδέχεστε τη χρήση των cookies σύμφωνα με την Πολιτική Cookies.

Close Popup
Privacy Settings saved!
Ρυθμίσεις Απορρήτου

Όταν επισκέπτεστε μία ιστοσελίδα, μπορεί να λάβει κάποιες βασικές πληροφορίες από τον browser σας, κατά βάση υπό τη μορφή cookies. Εδώ μπορείτε να ρυθμίσετε τη συγκατάθεσή σας σε όλα αυτά.

These cookies allow us to count visits and traffic sources, so we can measure and improve the performance of our site.

Google Analytics
We track anonymized user information to improve our website.
  • _ga
  • _gid
  • _gat

Απορρίψη όλων των υπηρεσιών
Save
Δέχομαι όλες τις υπηρεσίες