Η έλλειψη κοινοποίησης των διαδικασιών οδηγεί σε αναποτελεσματική δικαιοσύνη

ΑΠΟΦΑΣΗ:

Zavodnik κατά Σλοβενίας της 21.05.2015 (αριθ. Προσφ. 53723/13)

βλ. εδώ

ΠΕΡΙΛΗΨΗ:

Η απόφαση αφορά την έλλειψη κατάλληλης κοινοποίησης των διαδικασιών δήλωσης σε πτώχευση. Το Δικαστήριο εξέτασε, ως θέμα της προσβάσεως στο δικαστήριο, την καταγγελία της προσφεύγουσας σχετικά με την αδυναμία της να συμμετάσχει σε μια ακρόαση στο πλαίσιο της διαδικασίας εκκαθάρισης ή να ασκήσει έγκαιρη προσφυγή. Αν και αναγνωρίζει ότι το άρθρο 6 § 1 δεν προβλέπει συγκεκριμένη μορφή επίδοσης εγγράφων, το Δικαστήριο στάθμισε τα συμφέροντα της αποτελεσματικής απονομής της δικαιοσύνης, αφενός, με τα συμφέροντα του προσφεύγοντος, αφετέρου. Και οδήγησε στην απόφαση ότι ο αιτών δεν είχε μια «δίκαιη ευκαιρία» να λάβει γνώση της σχετικής ακρόασης και ότι, συνεπώς, υπήρξε άμεση παραβίαση του άρθρου 6 παράγραφος 1.

ΣΧΟΛΙΟ-ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ:

Η απόδοση των δικογράφων πρέπει να είναι ουσιαστική.

ΔΙΑΤΑΞΗ:

Άρθρο 6 § 1 (δίκαιη δίκη) της ΕΣΔΑ.

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ:

Ο προσφεύγων υπέβαλε κυρίως αίτηση καταργήσεως του δικαιώματος προσβάσεως σε δικαστήριο σε σχέση με τις διαδικασίες αφερεγγυότητας που αφορούσαν τον προηγούμενο εργοδότη του, μια εταιρία στην οποία ο ίδιος ήταν πιστωτής. Η ακροαματική διαδικασία έγινε δεκτή από τους αιτούντες, επιβεβαιώνοντας την πρόταση διανομής. Ο ενδιαφερόμενος δεν είχε λάβει την κοινοποίηση της ακρόασης, η οποία είχε εκδοθεί εκ των προτέρων στον πίνακα ανακοινώσεων στα δικαστήρια ούτε είχε διαβιβάσει την κοινοποίηση στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας. Ήταν επίσης σε θέση να ασκήσει ένσταση κατά της αποφάσεως, αλλά ο ίδιος είχε χάσει τη σχετική προθεσμία.

ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ …

Το Δικαστήριο εξέτασε, ως θέμα προσβάσεως στο δικαστήριο, την καταγγελία του προσφεύγοντος σχετικά με την αδυναμία του να συμμετάσχει σε ακρόαση στο πλαίσιο της διαδικασίας εκκαθάρισης ή να ασκήσει έγκαιρα προσφυγή. Αν και αναγνωρίζει ότι το άρθρο 6 § 1 δεν προβλέπει συγκεκριμένη μορφή επίδοσης εγγράφων, το Δικαστήριο στάθμισε τα συμφέροντα της αποτελεσματικής απονομής της δικαιοσύνης, αφενός, με τα συμφέροντα του προσφεύγοντος, αφετέρου.

Ο δικαστής έκρινε ότι ο αιτών δεν είχε «δίκαιη ευκαιρία» να λάβει γνώση της σχετικής ακρόασης και ότι, ως εκ τούτου, υπήρξε παραβίαση του άρθρου 6 § 1. Στο συμπέρασμα αυτό, το Δικαστήριο έδωσε έμφαση σε μια σειρά παραγόντων: για την άσκηση της προσφυγής κατά της σχετικής απόφασης ήταν σχετικά μικρή (8 ημέρες), οι ίδιες διαδικασίες διήρκεσαν άνω των 8 ετών, υπήρχαν μόνο 19 υπόλοιποι πιστωτές, ο αιτών είχε λάβει βεβαίωση ότι θα ενημερωθεί για κάθε πρόοδο. Οι αρχές δεν είχαν δημοσιεύσει την κοινοποίηση της ακροαματικής διαδικασίας στα ΜΜΕ (πρόσθετη επιλογή προβλεπόμενη από το νόμο).

Το Δικαστήριο έκρινε ότι θα ήταν μη ρεαλιστικό να αναμένει κανείς από τον προσφεύγοντα να συμβουλεύεται τον πίνακα ανακοινώσεων του δικαστηρίου που βρίσκεται σε μια διαφορετική πόλη από τον τόπο της κατοικίας του ή να διαβάζει κάθε τεύχος της Επίσημης Εφημερίδας σε μια περίοδο 8 ετών.

Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι η απόφαση παρέχει ορισμένες ενδείξεις όσον αφορά τα μέτρα που ενδεχομένως πρέπει να ληφθούν από το κράτος, σε ορισμένες περιπτώσεις, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι ένα μέρος της πτώχειας έχει μια «δίκαιη ευκαιρία» για συμμετοχή στην ακρόαση, λαμβάνοντας υπόψη ότι η περίπτωση του υποψηφίου πρέπει να εξεταστεί σε συγκεκριμένες περιπτώσεις (ιδίως, ότι ο αιτών είχε ενημερωθεί και ότι υπήρχαν σχετικά λίγοι πιστωτές). Είναι επίσης ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι το Δικαστήριο έλαβε υπόψη ότι ο αιτών ήταν ηλικιωμένος και ότι δεν γνώριζε ηλεκτρονικό υπολογιστή, καθώς και δυνατότητα πρόσβασης στο διαδίκτυο.