Οι ανώνυμες καταθέσεις σκιάζουν την έννοια της δίκαιης δίκης

ΑΠΟΦΑΣΗ:

Balta and Demir κατά Τουρκίας της 23.06.2105 (αριθ. προσφ. 48628/12)

βλ. εδώ

ΠΕΡΙΛΗΨΗ:

Η χρήση ανώνυμων μαρτυρικών αποδείξεων χωρίς τη λήψη μέτρων για την αντιστάθμιση των μειονεκτημάτων που προκαλούνται στην υπεράσπιση από την έλλειψη άμεσης αντιπαράθεσης με τον μάρτυρα, παραβιάζουν το άρθρο 6 § 1 (δικαίωμα σε δίκαιη δίκη) σε συνδυασμό με το άρθρο 6 § 3 (δ) (δικαίωμα εξέτασης μαρτύρων από τον κατηγορούμενο) της ΕΣΔΑ.

ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ:

Η αδυναμία να εξετασθούν οι ανώνυμοι μάρτυρες από τους κατηγορουμένους παραβιάζει το άρθρο 6 παρ. 3(δ της ΕΣΔΑ.

ΔΙΑΤΑΞΗ:

Άρθρο 6 § 1 (δικαίωμα σε δίκαιη δίκη) της ΕΣΔΑ

Άρθρο 6 § 3 (δ) (δικαίωμα εξέτασης μαρτύρων από τον κατηγορούμενο) της ΕΣΔΑ.

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ:

Η υπόθεση αφορούσε καταδίκη των προσφευγόντων για ίδρυση εγκληματικής οργάνωσης, βάσει των δηλώσεων ενός ανώνυμου μάρτυρα, τις οποίες οι προσφεύγοντες δεν ήταν σε θέση να αμφισβητήσουν σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας.

ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…

Το Δικαστήριο παρατήρησε ότι οι προσφεύγοντες και οι δικηγόροι τους δεν είχαν τη δυνατότητα σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας να αντικρούσουν την ανώνυμη μαρτυρία και να θέσουν υπό αμφισβήτηση την αξιοπιστία του. Το Δικαστήριο έκρινε ότι τα εθνικά δικαστήρια δεν είχαν εφαρμόσει τις διαδικαστικές εγγυήσεις που προβλέπονται από την τουρκική νομοθεσία, σε περιπτώσεις που αφορούν τη χρήση ανώνυμων μαρτυρικών καταθέσεων, προκειμένου να αντισταθμιστεί το μειονέκτημα για την υπεράσπιση που προκύπτει από την έλλειψη άμεσης αντιπαράθεσης με τον μάρτυρα. Επανέλαβε ότι κάθε μέτρο που περιορίζει τα δικαιώματα της υπεράσπισης έπρεπε να είναι απολύτως αναγκαίο. Αν τυχόν μέτρα λιγότερο περιοριστικά είναι επαρκή, τότε θα πρέπει πάντοτε να εφαρμόζονται τα μέτρα αυτά(επιμέλεια echrcaselaw.com).