Η παρεμπόδιση άσκησης ατομικής προσφυγής των κρατουμένων ενώπιον του ΕΔΔΑ για τις απάνθρωπες συνθήκες κράτησής τους.

ΑΠΟΦΑΣΗ

Peňaranda Soto κατά Μάλτας της 19.12.2017 (αριθ. 16680/14)

Yanez Pinon κ.ά. κατά Μάλτας της 19.12.2017 (αρ. 71645/13, 7143/14 και 20342/15).

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Αιτιάσεις για απάνθρωπες συνθήκες κράτησης. Χαμηλός φωτισμός, έλλειψη πόσιμου νερού, απουσία εξαερισμού και παρουσία εντόμων. Απουσία ιατρικής παρακολούθησης. Το Στρασβούργο δεν διέγνωσε απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση. Παραβίαση του δικαιώματος άσκησης ατομικής προσφυγής, δεδομένου ότι οι σωφρονιστικές αρχές δεν διαβίβασαν τις επιστολές ενός των κρατουμένων στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με σκοπό την παρεμπόδιση του  να προσφύγει ενώπιόν του.

ΔΙΑΤΑΞΗ

Άρθρο 3

Άρθρο 34

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

Και οι δύο υποθέσεις αφορούν τις συνθήκες κράτησης στο σωφρονιστικό ίδρυμα Corradino στη Μάλτα. Ο προσφεύγων στην πρώτη υπόθεση, Luis Fernando Peňaranda Soto, είναι υπήκοος της Κόστα Ρίκα που γεννήθηκε το 1977. Οι προσφεύγοντες στη δεύτερη υπόθεση είναι οι εξής: Miguel Angel Yanez Pinon, υπήκοος του Μεξικού, Mana Owusu, υπήκοος της Γκάνα και ο Jose Luis Del Rosario, Ολλανδός υπήκοος. Γεννήθηκαν το 1963, 1976 και 1961 αντίστοιχα. Κρατούνταν στις φυλακές Corradino μετά από ποινικές καταδίκες, κυρίως για αδικήματα σχετικά με ναρκωτικά. Ο κ. Peňaranda Soto κρατούνταν στο ίδρυμα  από το 2010, αλλά αφέθηκε ελεύθερος το 2016. Ο κ. Yanez Pinon απελευθερώθηκε επίσης το 2016 μετά από έκτιση ποινής 13 ετών. Οι άλλοι δύο προσφεύγοντες κρατούνταν από το 2012 (Κ. Owusu) και το 2010 (κ. Del Rosario).

Βασιζόμενοι στο άρθρο 3 (απαγόρευση απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης), όλοι διαμαρτύρονται για τις συνθήκες των κελιών τους, ισχυριζόμενοι ότι είχαν χαμηλό φωτισμό και αερισμό, ήταν πολύ ζεστά το καλοκαίρι και δεν είχαν εγκαταστάσεις με τρεχούμενο ή πόσιμο νερό.

Ο κ. Peňaranda Soto, ο προσφεύγων στην πρώτη υπόθεση, προσφεύγει βάσει του άρθρου 3 σχετικά με τις συνθήκες της κράτησής του, ισχυριζόμενος ότι κρατήθηκε σε απομόνωση για δύο εβδομάδες τον Ιούλιο του 2013, μετά από επίθεση που δέχτηκε από άλλο κρατούμενο. Ισχυρίζεται ιδιαίτερα ότι ήταν αναγκασμένος να περιμένει δύο ώρες πριν από λάβει οποιαδήποτε ιατρική βοήθεια μετά την επίθεση που δέχτηκε και ότι, αν και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο και έλαβε θεραπεία  για σπασμένο αστράγαλο και για τραυματισμό στο κεφάλι, άργησαν πολύ να του δώσουν πατερίτσες και οι νοσοκόμες αρνήθηκαν να τον επισκεφτούν στην απομόνωση.

Ισχυρίζεται επίσης ότι δεν του παρείχαν κατάλληλη ψυχιατρική θεραπεία,  φυσιοθεραπεία για τον αστράγαλο και για τον τραυματισμό του στο κεφάλι. Η κυβέρνηση αρνείται ότι ο κ. Peňaranda Soto τοποθετήθηκε σε απομόνωση, υποστηρίζοντας ότι κρατούνταν σε κελί κοντά στο δωμάτιο φύλαξης για την ασφάλειά του πριν μεταφερθεί λίγες εβδομάδες αργότερα σε  άλλο κελί. Υποστηρίζει επίσης ότι υποβλήθηκε σε διάφορες ιατρικές εξετάσεις και ότι του χορηγήθηκε θεραπεία αμέσως μετά την επίθεση, και ότι είχε επισκεφτεί αρκετές φορές το νοσοκομείο. Επιπλέον, όταν ο κ. Peňaranda Soto ζήτησε ψυχολογική βοήθεια το 2014, παρακολουθούνταν από ψυχίατρο μέχρι την απελευθέρωσή του.

Οι προσφεύγοντες στη δεύτερη περίπτωση διατυπώνουν επίσης ορισμένες πρόσθετες καταγγελίες σχετικά με τις συνθήκες κράτησης, συμπεριλαμβανομένης  της παρουσίας αρουραίων και κατσαρίδων, σχετικά με το γεγονός ότι δεν τους παρείχαν επαρκή τροφή ή ρούχα, την έκθεσή τους σε αμίαντο και λόγω του ότι ανέχονταν το παθητικό κάπνισμα. Και οι τρεις προσφεύγοντες καταγγέλλουν την ανεπαρκή ιατρική περίθαλψη για διάφορες ασθένειες: ο κ. Yanez Pinon για μη παροχή ψυχιάτρου παρά τα αιτήματά του, ο κ. Owusu για πονοκεφάλους και καθυστερημένη παραπομπή σε έναν οφθαλμίατρο και ο κ. Del Rosario για το γεγονός ότι δεν έλαβε θεραπεία για την αρθρίτιδα του ή για την λήψη φαρμάκων για τη θεραπεία ημικρανίας.

Ένας από τους προσφεύγοντες της δεύτερης υποθέσεως, ο κ. Owusu, κίνησε εγχώριες διαδικασίες σχετικά με τις εν λόγω συνθήκες κράτησης. Ωστόσο, η καταγγελία του απορρίφθηκε τον Ιούνιο του 2016 λόγω αποτυχίας να υποβάλει τα σχετικά αποδεικτικά στοιχεία.

Σύμφωνα με την κυβέρνηση, η απεντόμωση των κελιών πραγματοποιείται σε τακτική βάση και τα τρόφιμα είναι επαρκή. Επίσης η κυβέρνηση υπέβαλε φωτογραφίες από τα φαγητά που δίνονταν στο ίδρυμα  και ισχυρίστηκε ότι η σκόνη στη φυλακή δεν ήταν από αμίαντο αλλά από ασβεστόλιθο ο οποίος χρησιμοποιήθηκε για τη κατασκευή του τοίχους της φυλακής. Οι προσφεύγοντες παρακολουθούνταν τακτικά από τους γιατρούς και τους συνταγογραφούνταν τα σχετικά φάρμακα.

Σε γενικές γραμμές, η κυβέρνηση ισχυρίστηκε ότι και οι τέσσερις προσφεύγοντες είχαν κρατηθεί σε ατομικά κελιά τα οποία ήταν ανοιχτά έως και δέκα ώρες την ημέρα, ακόμα και στην υψηλότερη μονάδα ασφαλείας (όπου κρατούνταν ο πρώτος προσφεύγων), επιτρέποντάς τους να κινούνται ελεύθερα στους κοινόχρηστους χώρους και επιτρέποντάς τους τη πρόσβαση στις αίθουσες γυμναστικής.

Τέλος, ο κ. Peňaranda Soto ισχυρίζεται, σύμφωνα με το άρθρο 34 (δικαίωμα ατομικής αναφοράς) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης ότι οι σωφρονιστικές αρχές δεν διαβίβασαν τις επιστολές του στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και ότι αυτό έλαβε χώρα με σκοπό να τον αποτρέψει να προσφύγει.

ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…

Μη παραβίαση του άρθρου 3  και στις δύο περιπτώσεις

Παραβίαση του άρθρου 34,  όσον αφορά την Peñaranda Soto

Δίκαιη ικανοποίηση: 3.000 ευρώ  στον κ. Peňaranda Soto για ηθική βλάβη (επιμέλεια echrcaselaw.com).